In veiligheidsland gelden nogal wat regels. Sommige lijken zelfs tot symbool verheven als indicatie voor het veiligheidsbewustzijn van een organisatie. Denk aan achteruit inparkeren of verplicht de hand aan de leuning houden bij het traplopen. Maar regels leiden niet automatisch tot gedragsverandering, terwijl het daar uiteindelijk wel om gaat. Ik ben ervan overtuigd dat veiligheidsregels niet bijdragen aan het veiligheidsbewustzijn van medewerkers en dat het de échte risico’s van een organisatie niet blootlegt. Erger nog, dergelijke regels kunnen juist een perceptie van veiligheid oproepen, want als er al zoveel aandacht is voor een trapleuning, zal de rest ook wel goed geregeld zijn. In die zin kunnen regels juist afbreuk doen aan het veiligheidsbewustzijn en een bepaalde luiheid met zich meebrengen.